Lyrische loftuitingen
lyrische loftuitingen
mijn gedachten
dwalen af
terwijl wij wachten
jij op een stoel
en zonder tekst
alleen je ogen spreken
ik een blanco blad
omdat woorden hun
geboorte nog niet weten
een kaal decor maar
de reacties van jouw gezicht
worden strak uitgelicht
het openingsapplaus
werpt meteen zijn
schaduw op de eerste scene
ik start mijn monoloog
recht uit het hart als een
tsunami van liefde
jou overrompelend
met zachte koesteringen
en lyrische loftuitingen
in dialoog oog jij
terughoudend en verbaasd
over mijn emotionele haast
publiek vergetend branden
wij woordloze liefde blussen
elkaar voor het doek gevallen is
wil melker
08/04/2017
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Zaterdag, april 08, 2017 13:55 |
| Wil ik bewonder je altijd door de mooie beeldspraken, ik tracht die ook te gebruiken maar zeker niet in zo'n grote mate dat ik je kan evenaren! | |
| teun hoek: | Zaterdag, april 08, 2017 11:55 |
| een hartstochtelijke ontlading. th | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, april 08, 2017 11:24 |
| Soms spreken ogen boekdelen Wil en zijn verdere loftuitingen overbodig, de tsunami doet de rest. Liefdevol werk met genoegen gelezen. Fijn weekend gewenst, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2017 | ||
| Thema's: | ||