Toen ik het bericht kreeg,
kreeg ik serieus even een hartstilstand.
Ik werd uitgenodigd om blij te zijn,
om oude tijden terug te halen.
Ik dacht er goed over na,
er waren ook negatieve aspecten aan verbonden.
Dus ik ging even met de koning praten,
ik ging uitleggen waar al mijn redenen voor stonden.
Je wuifte ze allemaal weg,
'Het is geen probleem',
Ik geloofde je straight away.
En nu zit ik hier, niet wetend wat te doen,
want niet alles is meer oké.
Namen en herinneringen komen bijeen,
stemmen weerklinken in mijn hoofd,
Maar ik zal en kan dit tegen niemand zeggen.
Dat heb ik aan mezelf belooft.
De vorige keer heb ik het volledig verpest,
dat zal ik niet nog eens doen.
Dit is pijnlijker dan ooit tevoren,
dat besef ik me nu pas.
Ik word verslonden door verleden,
niet wetend of dit de goeie keuze was.