Ik ik ik
Er zijn geen grenzen meer
dat is verleden tijd
de lat is verdwenen
we zijn verleid.
Er is geen empathie
voor hen voor ons onbekend
het ìk te groot gegroeid
maar ach, we zijn het gewend.
Geen normen en waarden
vergeten in een ogenblik
de wil verheven boven wet
ik stem maar toe en snik.
Men wordt gemaakt
kritiek is uit den boze
de maatschappij geraakt
verraad ontvangt de rozen.
Eerlijkheid en respect
enkel nog maar termen
de slapende hond gewekt
niemand zal zich nog ontfermen.
dat is verleden tijd
de lat is verdwenen
we zijn verleid.
Er is geen empathie
voor hen voor ons onbekend
het ìk te groot gegroeid
maar ach, we zijn het gewend.
Geen normen en waarden
vergeten in een ogenblik
de wil verheven boven wet
ik stem maar toe en snik.
Men wordt gemaakt
kritiek is uit den boze
de maatschappij geraakt
verraad ontvangt de rozen.
Eerlijkheid en respect
enkel nog maar termen
de slapende hond gewekt
niemand zal zich nog ontfermen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Libertas | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2017 | ||
| Thema's: | ||