waterbloemen
ik zag de zee
maar kon de snelle
waterbloemen niet volgen
in hun dalend en rijzend
racen naar strand
waar ze in schuim
kapot sloegen onder
de harde hand van
een straffe wind tot
niemand ze meer vindt
ik ben toch terug
gegaan in kalmer tij
bij een volle maan
om ze te determineren
en hun namen te leren
wilde hen niet
in anonimiteit vergeten
zij die op woeste golven
het leven goed speelden in
een nog paradijselijke vloed
wil melker
17/04/2017
Aquarel: | Woensdag, april 19, 2017 12:40 |
Ik houd van waterbloemen, net zoals ik groeien ze in duistere kilte van het vaak troebele water, om wonderlijk genoeg tot bloei te komen. Prachtig gedicht. Liefs, Aquarel |
|
september: | Maandag, april 17, 2017 14:24 |
Bijzonder mooi gedicht Wil. Ik heb het enkele malen herlezen om de sfeer van de waterbloemen goed te voelen en door te laten dringen. Het is mooi ze niet in anonimiteit te vergeten en bij kalmer tij ze eer aan te doen. Heel mooi. Mooie tweede Paasdag gewenst. Liefs | |
claire vanfleteren: | Maandag, april 17, 2017 11:14 |
De golven kunnen rustgevend zijn en de beeldspraak is mooi weergegeven, namelijk dat het schuim van de zee bloemen zijn. | |
teun hoek: | Maandag, april 17, 2017 10:57 |
tussen het onstuimige kent de rust zoveel mogelijkheden. th | |
wervelende regenboog: | Maandag, april 17, 2017 09:54 |
het rustgevende van een kabbelende zee nemen we graag van jou mee fijne 2e paaseidag Wil liefs wr |
|
Anneke Bakker: | Maandag, april 17, 2017 07:47 |
In gedachten zie ik ja daar zitten bij volle maan in lotushouding om te genieten van het een en ander. Ik vind het een prachtig gedicht, zo mooi als een witte waterlelie kan zijn. Fijne dag Wil. Anneke |
|
Stroejaro: | Maandag, april 17, 2017 07:39 |
Prachtig en bijzonder verwoord. | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2017 | ||
Thema's: |