de natuur themagedicht
De natuur themagedicht
Wanneer de natuur met ons hele hebben en houden rammelt,
denk ik: waai maar snel weg, doffe ellende,
voor je mij, mijn geliefden of ons huis pijn doet.
Daarom vond ik het ook zo opvallend om
de pretoogjes van de weervrouw te zien.
Ze vertelde blij als een kindje dat naar K3 mag,
dat ze weer op tornadojacht ging in Amerika.
Ze wordt lyrisch over stormen waarvoor ik het liefst zou vluchten.
Zij achtervolgt ze, ze jaagt er echt op.
Omdat ze van het plotse ontstaan
van zo’n zogenaamde supercell
heel veel kan leren over noodweer bij ons.
Het is een gewoon indrukwekkende natuurfenomeen.
Ik snap echt niets van die rare fascinatie,
maar ik voel wel dat ze er gelukkig van wordt.
Net zoals Jan Hoet zaliger euforisch kon worden
van een schilderij dat in mijn ogen
peutergeklieder was.
Maar geef ons hier toch maar het blauwe canvas
van wolkeloze luchten!
Claire Vanfleteren ©
Wanneer de natuur met ons hele hebben en houden rammelt,
denk ik: waai maar snel weg, doffe ellende,
voor je mij, mijn geliefden of ons huis pijn doet.
Daarom vond ik het ook zo opvallend om
de pretoogjes van de weervrouw te zien.
Ze vertelde blij als een kindje dat naar K3 mag,
dat ze weer op tornadojacht ging in Amerika.
Ze wordt lyrisch over stormen waarvoor ik het liefst zou vluchten.
Zij achtervolgt ze, ze jaagt er echt op.
Omdat ze van het plotse ontstaan
van zo’n zogenaamde supercell
heel veel kan leren over noodweer bij ons.
Het is een gewoon indrukwekkende natuurfenomeen.
Ik snap echt niets van die rare fascinatie,
maar ik voel wel dat ze er gelukkig van wordt.
Net zoals Jan Hoet zaliger euforisch kon worden
van een schilderij dat in mijn ogen
peutergeklieder was.
Maar geef ons hier toch maar het blauwe canvas
van wolkeloze luchten!
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Stroejaro: | Dinsdag, april 18, 2017 07:15 |
| Knap geschreven, graag gelezen! | |
| Johny Donovan: | Maandag, april 17, 2017 17:25 |
| sterk gebracht Clare! | |
| september: | Maandag, april 17, 2017 14:38 |
| Een erg goed en leuk gedicht Claire. Ik heb het met genoegen gelezen. De fascinatie voor tornado's kan ik me ergens nog voorstellen omdat ze zo indrukwekkend zijn. Maar liever niet hier ;) Succes en liefs | |
| wervelende regenboog: | Maandag, april 17, 2017 13:36 |
| zij als weervrouw wordt daar lyrisch over...begrijpelijk, maar wij al zongenieters kijken elke wolk de lucht uit... mooi epistel dit! |
|
| Mr. Plokky: | Maandag, april 17, 2017 11:59 |
| Ik keek ook wel vaak naar documentaires over tornado's. Gelukkig zijn ze nog niet bij ons te zien | |
| metske: | Maandag, april 17, 2017 11:53 |
| fantastisch Claire! | |
| Avr: | Maandag, april 17, 2017 11:35 |
| April doet nog steeds wat hij wil! Een leuk schrijven, claire! mvg Avr | |
| teun hoek: | Maandag, april 17, 2017 10:51 |
| ik ga met je mee Claire op naar zonlicht. Fijne dag. th | |
| Anneke Bakker: | Maandag, april 17, 2017 10:49 |
| Ja Claire, het hemels blauw, ik hou van jou, met de zon erbij maakt me alle dagen blij. Succes met dit gedicht en fijne dag, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2017 | ||
| Thema's: | ||