De late tijden
Als de tijden komen, dat de blaadjes weer gezelschap krijgen van bloemen, de bijen weer rondvliegen, begin ik weer met dromen.
Net of de wereld heeft stilgestaan, herrijst men weer uit hun slaap, zet weer vaker een stap buiten de deur en blijf ik mijn eigen gang gaan.
Doen en laten wat later niet meer gebeurd, dan heb ik wat waardevols om naar terug te kijken, met een glimlach en niet getreurd.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Donderdag, april 20, 2017 09:22 |
| heerlijk de natuur in waar menig mens zich thuis voelt... | |
| teun hoek: | Woensdag, april 19, 2017 12:10 |
| een fijne lente beleving toe gewenst. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, april 19, 2017 11:39 |
| en zo is het mooi |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, april 19, 2017 08:31 |
| Ja, we hebben lang genoeg binnen moeten blijven, als de zon schijnt kriebelen de vingers en gans de body om eens de tuin te gaan verkennen, mooi verwoord! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kimmutjuhh | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2017 | ||
| Thema's: | ||