Mei
van alle manen die schijnen
is maar één een heldere bron
die wegneemt alle pijnen
verlicht door milde zon
wees gegroet, eerste groen
verrezen uit uw moederschoot
laat het licht schijnen doen
zo zacht als wittebrood
van alle dagen in het jaar
uit honderden welgeteld
zijn het eenendertig maar
die springen in het veld
het is een bekend verhaal
van de spriet en koekoek
die leggen in Mei niet allemaal
dat geldt niet voor waterrallen
die zitten niet in de hoek
waar de klappen vallen
is maar één een heldere bron
die wegneemt alle pijnen
verlicht door milde zon
wees gegroet, eerste groen
verrezen uit uw moederschoot
laat het licht schijnen doen
zo zacht als wittebrood
van alle dagen in het jaar
uit honderden welgeteld
zijn het eenendertig maar
die springen in het veld
het is een bekend verhaal
van de spriet en koekoek
die leggen in Mei niet allemaal
dat geldt niet voor waterrallen
die zitten niet in de hoek
waar de klappen vallen
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, april 22, 2017 19:53 |
| zij leggen wel een ei , maar laten anderen die uitbroeden lijkt soms menselijk. th |
|
| Avr: | Zaterdag, april 22, 2017 16:05 |
| Had eerlijk gezegd nog nooit van waterrallen gehoord! Blijkt dus een vogel te zijn. Weer iets geleerd vandaag, door jou mooie Lente schrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2017 | ||
| Thema's: | ||