tele visie vizier
we wisten een winkel
waar een televisie aan stond
te pronken, bleven weleens even
benieuwd een blik naar binnen werpen,
daar op de stoep dat bewegend beeld van ergens
ver weg in de wereld evenzeer ons heden. in onze tinten
regenwolkenlicht ging het er elders aan toe. dat was grappig
genoeg om halverwege onze tocht de fiets af te willen stappen.
kort een poosje pauze te houden. nou ja soms toch. maar nu
ik zelf in mijn grijze tijd ben beland, het scherm een keur
aan kleuren biedt, permanent bij de hand, mis ik het
nog altijd niet, doet enig zomaar verpozen goed.
hans