Het laatste
Het leven kan niet altijd rooskleurig zijn, er zijn zoveel onbezochte hoekjes in het lange levensboek!
Het laatste
Wazig zijn mijn ogen.
Beangstigend zijn mijn dromen.
Verwarrend zijn mijn woorden.
Mijn geduld is op en ik kan niet meer
vechten tegen het onweerlegbare
Het rechte pad vinden in de wirwar
van mijn denken.
Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden.
Hete tranen uit blinde ogen.
Gekromde rug door pijn, het prikt tot in
mijn hart.
Claire Vanfleteren ©
Het laatste
Wazig zijn mijn ogen.
Beangstigend zijn mijn dromen.
Verwarrend zijn mijn woorden.
Mijn geduld is op en ik kan niet meer
vechten tegen het onweerlegbare
Het rechte pad vinden in de wirwar
van mijn denken.
Kronkelend zonder de rechte lijn te vinden.
Hete tranen uit blinde ogen.
Gekromde rug door pijn, het prikt tot in
mijn hart.
Claire Vanfleteren ©
Reacties op dit gedicht
| Willem B. Tijssen: | Dinsdag, april 25, 2017 19:55 |
| mooi dit gedicht over die innerlijke tweestrijd in die strijd tussen de goede en de slechtere keuze. | |
| september: | Dinsdag, april 25, 2017 14:12 |
| Intens en mooi gedicht. Het leven kent beide zijden. De heel moeilijke zware beleving heb je in dit gedicht sterk en goed omschreven. Liefs | |
| Aquarel: | Dinsdag, april 25, 2017 10:25 |
| Ja, intens mooi deze diepte verwoord. De dalen kunnen inderdaad zwaar zijn in het leven. Sterkte en liefs, Aquarel |
|
| teun hoek: | Dinsdag, april 25, 2017 09:37 |
| intense zorg , waarin ik je veel kracht toewens om uit een wirwar van denken en voelen een nieuw spoor te ontdekken. th | |
| Anneke Bakker: | Dinsdag, april 25, 2017 09:19 |
| Weet je Claire dat O.L.Heer niemand een rozentuin heeft beloofd,soms ervaar je het leven als een struik met vele doornen. Ik wens je sterkte en en een lieve troostgroet. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, april 25, 2017 08:56 |
| wat goed beschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: claire vanfleteren | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2017 | ||
| Thema's: | ||