Twee eilanders
Onszelf kunnen zijn in de woorden
tegen wie zeggen dat wij verdomde
eilanders zijn, terwijl wij het over
de ‘overkanters’ hebben, mensen
zonder hart en ziel, die zichzelf
niet gevonden hebben in de punten
en komma’s van het bestaan
Wij kunnen leven van wat de zee
ons jutters geeft, van wat de de wind
voor ons in de open monden brengt
Vanavond zullen wij de vuren ontsteken
ons koesteren aan samen zijn, warmte
volmaaktheid van verwaaide, gekrulde haren
jouw hand, die de mijne zoekt en warmt
tegen wie zeggen dat wij verdomde
eilanders zijn, terwijl wij het over
de ‘overkanters’ hebben, mensen
zonder hart en ziel, die zichzelf
niet gevonden hebben in de punten
en komma’s van het bestaan
Wij kunnen leven van wat de zee
ons jutters geeft, van wat de de wind
voor ons in de open monden brengt
Vanavond zullen wij de vuren ontsteken
ons koesteren aan samen zijn, warmte
volmaaktheid van verwaaide, gekrulde haren
jouw hand, die de mijne zoekt en warmt
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zaterdag, april 29, 2017 12:46 |
| saamhorigheid . mooi. th | |
| claire vanfleteren: | Zaterdag, april 29, 2017 11:25 |
| Jij bent een trots iemand, waar zijn land nauw aan het hart ligt, mooi geschreven. | |
| Avr: | Zaterdag, april 29, 2017 09:58 |
| Heel mooi! Vooral de laatste strofe, beeldend verwoord! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, april 29, 2017 09:05 |
| heerlijk vrij en blij los van het vaste land | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, april 29, 2017 05:27 |
| goede morgen!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2017 | ||
| Thema's: | ||