De pastoor en de hoer
Er was ooit eens een pastoor
Die altijd zijn brilletje verloor
Ook deze keer verloor hij zijn bril
En alweer niet uit eigen wil
Dus ging hij de straat op om het te zoeken
Hij keek in vuilnisbakken en onder doeken
Uiteindelijk kwam hij bij een bordeel
Hij vond daar slechts een borstel zonder steel
Hij ging naar binnen, terwijl hij zwoer
Dat hij een non zag, 't was een hoer
De hoer was een beetje heel verrast
Want welke hoer verwacht nu zo'n gast?
De hoer probeerde hem te behagen
Door fluisterende woorden en wat plagen
Maar ach, had die niet-zo-jonge pastoor
Nu ook nog eens problemen met zijn gehoor
Toen de hoer eindelijk kwam te verstaan
Dat hij deze hele weg was gegaan
Om te zoeken naar zijn bril
Toen toonde zij haar goede wil
Zij nam hem mee naar een brillenmaker
Toenertijd kwam zij daar wel vaker
De pastoor kreeg een bril, hij was wel blij
Want hij kreeg er een tweede als reserve bij
Reacties op dit gedicht
| The Wizard Of Lightning: | Maandag, mei 27, 2002 23:26 |
| :-D Heel leuk.. | |
| MayadeBij: | Maandag, mei 27, 2002 23:10 |
| Een onbaatzuchtige hoer? Ik Geloof er helemaal niets van.. (en Hans ook niet) | |
| Thecool: | Maandag, mei 27, 2002 23:09 |
| woehaaaaaaaaaaaaaaaaaaa wat een heerlijk end een hoer die de pastoor verwent hahahahaha ik leg even dubbel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||