Opnieuw
het gras groeit hier niet meer egaal,
aan de palen, ter aarde gestampt,
hangt een slappe waslijn
touwtje te draaien in de wind
de houtenmuur die als aanzet diende
tot tuinhuisje is opgetuigd met
een lelijk kijkend Afrikaantje en
twee roestige zwaarden, ooit op
marktplaats op de kop getikt
wat hangpotten voor de sier
die sinds jaar en dag zonder planten
regen dan weer zon vangen
en het kiezelpaadje, triest plaatje,
mist wat vlonders; haar worteldoek
aangevreten biedt onkruid perspectief
hier en daar een paardenbloem die
tussen distel en steen naar de zon opklimt
en ik, ik word niet langer boos
bij dit aanzicht, het staat niet meer
symbool voor de mislukte droom
ik ben de tuin ontgroeit en laat het wild, het wild
in herinnering
ik begin gewoon opnieuw
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, februari 10, 2024 20:14 |
| Mooi Mima, het is een aansprekend gedicht van iets dat was naar wat is zoals ik het lees. Mooi is het hele gedicht en de laatste zinnen ijzersterk. | |
| Pascal Janssen: | Dinsdag, mei 02, 2017 22:12 |
| Mooi verwoord hoe je het heft weer in eigen hand neemt. Greetzzz Pasje |
|
| Clarice: | Dinsdag, mei 02, 2017 21:48 |
| Mooi geschreven, Mima! Je legt opnieuw je ziel erin en het wordt opnieuw een thuis. Gts, Clarice | |
| Aquarel: | Dinsdag, mei 02, 2017 19:58 |
| Een nieuw begin, de tuin weerspiegelt jou niet meer. Mooi. Liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Dinsdag, mei 02, 2017 13:10 |
| Fijn, dat je deze tuin ontgroeit bent, mima! Een mooi en hoopvol schrijven! mvg Avr | |
| gedichtenlady: | Dinsdag, mei 02, 2017 11:59 |
| Mooi om opnieuw te beginnen. mooi omschreven |
|
| Anneke Bakker: | Dinsdag, mei 02, 2017 10:58 |
| Zorg eerst dat je zelf goed in je vel zit Mima, dan heb je wellicht weer de energie om je tuin op te knappen, de tijd is er voor nu het lente is, nieuw leven ook in de tuin. Heel leuk gedicht en ik wens je veel moed om opnieuw te beginnen. Lieve groet. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, mei 02, 2017 10:34 |
| onkruid is een kruid...vaak groeit het kruid dat bij je past...paardenbloemen zijn goed voor de lever (boosheid)...ik laat ze staan...bloem blad en wortel zijn er goed voor...of heb je niets meer op je lever...:-)...distel symbool voor onafhankelijkheid na ellende http://tomwesteneng.nl/planten.html mooi gevoelig gedicht groetjes wr |
|
| teun hoek: | Dinsdag, mei 02, 2017 09:44 |
| een goed verloop in het nieuwe. th |
|
| wil melker: | Dinsdag, mei 02, 2017 04:37 |
| Mima.. en toch zal jij de mooiste appel uit de bomen slaan.. alleen jij moet een treedje hoger staan laten gaan wat ooit je opstap was.. je droom zal blijven in een nieuwe kleur je kent nu... de juiste geur het was ooit paradijs maar nu een nieuwe werkelijkheid.. Liefs.. wil |
|
| claire vanfleteren: | Dinsdag, mei 02, 2017 04:25 |
| Ik ben een bloemenliefhebber en ik kan geen onkruid zien in mijn tuin, dus zou ik zeggen, probeer wekelijks een uurtje uit te trekken om het onkruid te lijf te gaan, mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: mima | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||