Een snufje zout
het snufje zout
jij weet
het snufje zout subtiel
aan anderen te geven
het vroeger
zogenaamde witte goud
als verrijking van het leven
de smaken zijn gekeerd
met zoetigheid worden de
meeste tegenslagen gepareerd
maar in een wereld
vol onzekerheid ben jij
al snel de remmen kwijt
we lopen vol en
groeien dicht gezondheid
raakt steeds meer uit zicht
waar is het eten
van vroeger gebleven met
een snufje en natuurlijk zoet
zout en suiker hebben
stil aan de macht gegrepen
geen regering die er iets aan doet
wil melker
03/05/2017
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Woensdag, mei 03, 2017 13:31 |
| Altijd beter om 'onbewerkt' voedsel te eten en wat we zelf klaarmaken (vergt wel tijd en kookkunst). Goed aangekaart, Wil. Gts, Clarice | |
| teun hoek: | Woensdag, mei 03, 2017 12:02 |
| teveel verborgen in allerlei. helaas. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 03, 2017 10:26 |
| vroeger op het platteland in oost groningen aten ze twee keer warm met veel spek was dat goed allemaal nee. m,n grootouders zijn maar 54 en 61 geworden en ook mijn vander en moeder waren beneden de 70 als we opletten halen we nu al boven de 80 kan allemaal nog wel beter maar ik ben tevreden |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 03, 2017 09:29 |
| Dat is juist Wil, de regering doet niks of heel weinig, we zouden het niet moeten accepteren, helaas de fabrikanten zijn hardleers. Er zijn vast grote financiële belangen mee gemoeid. We kunnen zelf het zoutvaatje wel op tafel zetten. Goed hier aangekaart. Ik wens je een mooie dag met snufjes van het een en ander. Anneke |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, mei 03, 2017 09:12 |
| zout en zoet krijgen vaak de schuld maar de eigenlijke boosdoener is volgens mij de stress... |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 03, 2017 08:27 |
| Ja Wil, vroeger werd er wel vetter gegeten, maar daarom kwamen we toch niet ziek en waren we niet zo vatbaar van ziekten. We aten ook veel zout, weet je nog die gerookte hespen die we op zolder bewaarden, heerlijk ik heb daar dikwijls mijn tanden ingezet. Dan die vette darmen met een beetje zout! Waren ze diabeet, wie weet, maar het leven was gemakkelijker, maar door de media is er altijd iets. Straks gaat moedermelk ook niet meer goed zijn, ik heb mijn bedenkingen bij niet moderne maatschappij. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||