Terug.
Terug
Januari negentien
zesenveertig
terug op de plek, die je verliet
Gedwongen destijds
door evacuatie
wat je als kind niet ziet.
Herplaatst in
’t totaal onbekende
plek van je moeder….niet van jou
te jong was je daar
aan onttrokken
denkpatroon gedompeld in rouw
Geheel alleen.
Opnieuw geen vrienden.
Een nieuwe school, een koude maand
nabij een dicht-
gevroren vijver
iet wat verloren toch gewaand.
Wel vrede ,maar
zelf niet tevreden
weer weggenomen ,wat was vertrouwd.
Je peinsde over
verloren vriendschap.
Je stond daar…..had het dubbel koud.
th
Januari negentien
zesenveertig
terug op de plek, die je verliet
Gedwongen destijds
door evacuatie
wat je als kind niet ziet.
Herplaatst in
’t totaal onbekende
plek van je moeder….niet van jou
te jong was je daar
aan onttrokken
denkpatroon gedompeld in rouw
Geheel alleen.
Opnieuw geen vrienden.
Een nieuwe school, een koude maand
nabij een dicht-
gevroren vijver
iet wat verloren toch gewaand.
Wel vrede ,maar
zelf niet tevreden
weer weggenomen ,wat was vertrouwd.
Je peinsde over
verloren vriendschap.
Je stond daar…..had het dubbel koud.
th
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, mei 03, 2017 20:18 |
| dat zal eenzaam geweest zijn goed hier verwoord Teun |
|
| Avr: | Woensdag, mei 03, 2017 19:30 |
| Oorlogen laten hun sporen na! Een droef mooi schrijven. Sterkte, teun! mvg Avr | |
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, mei 03, 2017 17:32 |
| Een herinnering die je als kind diep raakt. Het kwam allemaal goed, maar toch het gevoel komt zo weer boven. gevoelig mooi geschreven. |
|
| Artifex: | Woensdag, mei 03, 2017 15:29 |
| Een moeilijke tijd, zeker voor kinderen aan wie het toch al niet uit te leggen was... Liefs, Artifex. |
|
| Clarice: | Woensdag, mei 03, 2017 14:24 |
| Het is voor ons al ingrijpend om te verhuizen, dan zeker voor eennkind, het ziet ook niet het grotere plaatje... Zal je zeker bijblijven, Teun. Gts, Clarice | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 03, 2017 13:49 |
| Ik heb de oorlog gelukkig niet meegemaakt, maar als klein ventje hou je die herinneringen vast, je bergt ze op, maar komen altijd weer bovendrijven! Mooi geschreven. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 03, 2017 12:38 |
| Een heftige periode Teun, vol eenzaamheid en verwarring. Er was dan vrijheid maar je was zoveel kwijt. Ontroering Teun omdat ik het zo intens voel en herken. Ik wens je een mooie middag samen. Anneke |
|
| teun hoek: | Woensdag, mei 03, 2017 12:21 |
| nee terug na de oorlog naar plaats van oorsprong. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 03, 2017 12:14 |
| waarom herplaatst? o ik begrijp het al naar een plek waar eten was? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||