Bloei
verdwaald, verward
in ragfijne draden van tijd
het schoolmeisje dat hinkelde
en tekende met krijt
ze is nooit veranderd
maar de tijd nam haar op
in plaatsen, mensen, kerken
ze was een bloem in een knop
nu is het herfst
en is zij ontwaakt
zij weet zich ten slotte
door het leven geraakt
03-05-2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Woensdag, mei 03, 2017 22:44 |
| Prachtige beelden roep je op met dit gedicht. Heel mooi geschreven. Liefs | |
| Clarice: | Woensdag, mei 03, 2017 21:39 |
| Mooi beeld wat je schetst, Artifex. Heb het graag gelezen, gts Clarice | |
| Compostje: | Woensdag, mei 03, 2017 20:13 |
| Voor mij melancholisch... Knap! |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, mei 03, 2017 20:11 |
| fijntjes verwoord hgr wr |
|
| Avr: | Woensdag, mei 03, 2017 19:53 |
| Zeer mooi! Graag gelezen! mvg Avr | |
| Stroejaro: | Woensdag, mei 03, 2017 18:58 |
| Prachtig! | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 03, 2017 17:56 |
| Nu in de lente komen weer nieuwe knoppen die snel zullen bloeien Artifex. Mooie avond wens ik je . Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 03, 2017 16:30 |
| mooi mooi fijn om je te lezen |
|
| teun hoek: | Woensdag, mei 03, 2017 15:45 |
| mooie persoonlijke levenslijn groeiende ervaring. th |
|
| Aquarel: | Woensdag, mei 03, 2017 15:26 |
| Mooi... Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Artifex |  
|
|
| Gecontroleerd door: Artifex | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||