Nooit zijn teruggefloten
nooit zijn teruggefloten
zij draaien zich
niet om in het graf
denken hooguit wie
had dat nou ooit gedacht
met duizend
bommen en granaten is de
vijand platgewalst hebben
zij de vrede teruggebracht
samen zijn wij
weer gaan bouwen
na die vreselijke oorlogstijd
aan een europa van getrouwen
zelfs de muur
en koude oorlog hielden
het in daadkracht niet
langer dan noodzakelijk uit
maar ook het onkruid
is helaas snel opgeschoten
fascisme en racisme groeien
alsof zij nooit zijn teruggefloten
wil melker
04/05/2017
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Donderdag, mei 04, 2017 21:47 |
| Klopt, een extreme reactie op een misschien iets te tolerant Europa.. Graag gelezen, Wil. Gts, Clarice | |
| Willem B. Tijssen: | Donderdag, mei 04, 2017 16:19 |
| uw gedicht doet volledig recht aan de zorg die er bij menigeen kan bestaan dat er van de oorzaken van het leed destijds weinig werd geleerd | |
| september: | Donderdag, mei 04, 2017 14:58 |
| Goed inzichtelijk gedicht Wil. Het blijft voor velen ook onbegrijpelijk dat racisme en fascisme voedingsbodem blijven vinden en heden ten dage (zoals al zolang geschiedenis is) er nog zoveel oorlogszuchtigheid is. Het stemt stil. Liefs | |
| Avr: | Donderdag, mei 04, 2017 14:51 |
| Inderdaad! Al het verweer tegen fascisme en racisme, in het verleden en het heden, lijkt helaas weinig tot geen vruchten af te werpen. Mooi verwoord, vooral laatste strofe! mvg Avr | |
| teun hoek: | Donderdag, mei 04, 2017 11:50 |
| zeker Wil het blijft modderen in de wereld.h gr. th |
|
| claire vanfleteren: | Donderdag, mei 04, 2017 09:49 |
| Alles herhaalt zich, de oorlog zie nu Noord-Korea wat moeten we daarvan denken. Een derde wereldoorlog. Overal doden op ons pad, door zelfmoordterroristen, maar wat deden de jappen, zij hadden een speciaal escader der dood? Mooi aangehaald, maar ik kan moeilijk zeggen mooi gedicht, want het gaat hier over de pure strijd en ellende die de mensen hebben meegemaakt. |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, mei 04, 2017 08:53 |
| De historie herhaalt zich Wil,al die na-oorlogse jaren al. Zie het onkruid van doornen en distels dat nóg overal woekert in strijdgebieden. Ik zwil het niet meer meemaken, één keer was meer dan genoeg. Goed die historie hier verwoordt, Wens jou een mooie dag . Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||