Mijn emoties

Het moet toch niet altijd zomaar lukken
om altijd maar mijn mooie lach te zien
Ik lig vaak gebroken in meerdere stukken
steeds maar tranen die komen bovendien...

Vraag me af, mogen mijn emoties er wel zijn
want ik voel me soms toch een ongewenst kind
weet je wel hoe intens het is, mijn pijn
toch ben ik altijd happy en nog eens goedgezind..

soms ondersteund met deze prachtige woorden
zal ik andere altijd helpen maar ze nooit lastig vallen
ben ik m'n eigen dirigent van veel mooie akkoorden
blijf ik toch positief in het leven en ga ik knallen!

Geschreven door

carlooke

Reacties op dit gedicht

carlooke vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Nayeli:	Zondag, mei 07, 2017 18:24
je al te kwetsbaar opstellen in de maatschappij, kan diepe wonden geven soms - daarom is een lach vaak je schild om door te gaan

Aquarel:	Zondag, mei 07, 2017 12:07
Herkenbaar, zelf heb ik geleerd dat sommige mensen zich ook gesteund voelen en jou echt leren kennen, waar je altijd onbereikbaar was vanachter het masker, wanneer je eens jezelf laat zien. Het kan jou opluchten, en de ander hoeft het niet perse als last te ervaren. Maar het kan je ook kwetsbaar maken. Dit gedicht is bijvoorbeeld ook een mooie manier om je te uiten. Liefs, Aquarel

Avr:	Zondag, mei 07, 2017 10:23
Een droef mooi, en herkenbaar schrijven! Emoties zijn menselijk, en mogen getoond worden. Dat masker af, kan soms lucht geven, aan een hart vol smart! Sterkte, carlooke! mvg Avr

Over dit gedicht

Auteur: carlooke
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 06 mei 2017
Thema's: [Eenzaamheid] [Geluk] [Houden van]