En ik herinner,
Hoe het die dag zo mistig was en de wolken heen en weer beweegden. In een ritsmische tempo. Steeds met zachte briesje pauze's
Ik staand daar achter mijn bureau, waar pen en papier op rust. Er staan woorden op geschilderd in een palet aan kleuren..
Hoe donkerder het kleurde door mijn vester
Hoe meer licht de zinnen schitterden.
De nacht met al het donkere mysterie en de zachte geur van regen, doet mij denken aan jou.
De warmte, ons verboden liefde.
De rust, ons schuilplaats
De spanning ons geheime ontmoeting
Binnen tekent de maan zijn schaduw op de muur.
Ik weet dat jij er maar kijkt.
Welles waar uit een ander venster,
Welles waar uit een ander stad.
Ik moet weer denken aan jou mijn lief
Ik moet weer denken aan het gefluister,
Het sissen in mijn oor.
Ik voel kleverig en natte zoenen, ik proef iets van kaneel en chocola...
Je bent zo zoet, in gedachte en op papier zo teder en sensueel..
We zijn van elkaar gescheiden
En iedere keer in het maanlicht herenigd.