Madeliefje.
Madeliefje.
Toen ik jong was
vlocht ik kransen
van madeliefjes tussen ’t gras.
Echt geboeid door
deze kleinood
die overal te vinden was.
Nu in ouderdom
gekropen
verbaas ik mij over hun levenskracht
zo gemaaid , ontdaan
van kroontjes
zo weer terug , als niet verwacht.
Kleine witte
zonnestraaltjes
met hun zo bescheiden blos
’t gele hartje
in het midden
soms te samen in één bos.
Ma der liefje
mag ik lezen
ingenomen bouw ik op die keus.
Klein maar boeiend
on haar wezen
vrolijk bloeiend , is haar leus.
th
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Donderdag, mei 11, 2017 11:26 |
| Lieflijk gedicht, ik zie me in gedachten weer als kind, haarkransjes maken. Inspirerende bloemetjes, die inderdaad telkens terug komen. Liefs, Aquarel |
|
| Clarice: | Woensdag, mei 10, 2017 22:19 |
| Wij deden het ook, er kransen van maken. Mooi en warm gedicht, Teun! Gts, Clarice | |
| wervelende regenboog: | Woensdag, mei 10, 2017 21:05 |
| ik bewonderde ze vandaag nog in het gras...ik hou van madelieven leuk geschreven Teun |
|
| Willem B. Tijssen: | Woensdag, mei 10, 2017 17:56 |
| Een heel mooi schrijven. Wat goed is blijft komen. |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 10, 2017 15:24 |
| ja heerlijk om dit te lezen wij vlochten ook haarkransjes ervan | |
| Avr: | Woensdag, mei 10, 2017 15:19 |
| Een heel mooi schrijven! Ook leuk bedachte keuze. Graag gelezen! mvg Avr | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 10, 2017 13:48 |
| Ja raar, maar het bloempje kan je eigenlijk zien als de bloem van je moeder die je lief heeft. | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 10, 2017 11:16 |
| Een bewijs dat het echt voor ma-de-liefste zijn Teun, wat bloempjes betreft dan... Lieflijk mooi gedicht en fijn om te lezen. Zonnige groet en fijne dag met ma-de-allerliefste. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||