Niemand thuis
Niemand thuis
ze schrok hevig
van het bruut lawaai
ze wist niet waar naartoe
tenslotte vluchtte ze
men riep haar naam
maar alles bleef stil
een tweede roep gaf niets
dat was ze niet gewoon
ze was niet te vinden
ze moest hier toch zijn
ze ging nooit weg
dat deed ze nooit
ze vroegen zich af wat te doen
samen praatten ze er over
plots kwam ze daar als een schaduw
de kat had zich goed verstopt
ela
Reacties op dit gedicht
| EXPLICIT: | Vrijdag, mei 12, 2017 10:31 |
| Katjandikkeme.. | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, mei 12, 2017 09:39 |
| je kunt blijven roepen maar ze komen pas als ze het zelf veilig achten...groot gelijk groetjes wr |
|
| Aquarel: | Vrijdag, mei 12, 2017 08:55 |
| Dieren kunnen behoorlijk schrikken van harde geluiden. Gelukkig kwam ze weer tevoorschijn. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||