jouw huid
jouw huid met haar geur van lente-
aarde na een zachte regenbui
zweet als een verlaten straathond
die in de klamme nevel speelt
en zich tegendraadse paradijzen aanbiedt
met heel veel tactgevoel
de wens tot aanraking en zoenen opwekt
die ik, net als jij, tussen de heupen draag
en die door de deugd van onze hel woedt
om zich goed in te dekken
sunset 19-05-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, mei 20, 2017 10:13 |
Ivde, Clarice, Dank jullie wel voor het lezen en heel treffend mooi reageren en geniet van een heel prettige zaterdag. Warme genegen vriendschapgroet, |
|
| Clarice: | Vrijdag, mei 19, 2017 22:55 |
| Mooi alweer, Sunset, een zinnenstrelend gedicht, gts Clarice | |
| lvde: | Vrijdag, mei 19, 2017 19:21 |
| knap, ..bijna erotisch geschreven | |
