De wensput
De wensput
Over de stenen rand gebogen
roep ik krachtig al mijn wensen
Wacht op echo blijkt bedrogen
het is putdiep zonder grenzen
Een antwoord op mijn roepen
is in de diepe put gebleven
Die mijn woorden lijkt te snoepen
zonder een weerwoord te geven
Nog even gooi ik een steen
om de diepte te bepalen
Maar een raakpunt is er geen
zo sta ik daar te balen
Een zachte stem klinkt dan dichtbij
ik luister aandachtig en verbaasd
Voel een hand en kijk opzij
het antwoord staat hiernaast
Jouw hand doet mij ontspannen
voelt als van een oude vriend
Die mijn zorgen weet te bannen
jij kiest jouw woorden uitgekiend
Ik weet, zeg jij, van al jouw dromen
kom, ik help jouw last te dragen
Jij bent een engel, hier gekomen
als antwoord op al mijn vragen
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Zondag, mei 21, 2017 18:25 |
| Zeer mooi eens iets heel anders! | |
| Avr: | Zondag, mei 21, 2017 15:01 |
| Een mooi fictief schrijven, waarin je wens lijkt uit te komen! Zo'n engel, raakpunt, is ook onmisbaar in het echte leven! mvg Avr | |
| Aquarel: | Zondag, mei 21, 2017 13:44 |
| Fictie, maar erg mooi. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: trucker klaas |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||