en ik ben deel
de vrouw laat bloemen vallen
en mij alleen achter
met mijn borstholte nooit vrij
- borrelende blaasjes waterstof
in wisselende temperaturen -
draagt zij haar inkopen naar huis
decoreert melkschuim met cacao
sjablonen van mijn longen
open haar venstervleugels
en de lucht van spa bruis
druppelt op haar parket
- zij heeft een heel propere woning
en ik ben deel van haar melkschuim
haar inkoopbriefjes in voormiddagen
waar vers gestreken was
op haar vloer verdampt
en ik vervluchtig in haar zijn
sunset 23-05-2017
Reacties op dit gedicht
