De oude
gedrongen stond hij daar
tijd zei hem niets
wat kon men zeggen
hij zei ook niets
goed of slecht weer
hij week niet van zijn plaats
soms droeg hij een groene hoed
soms droeg hij geen hoed
men sprak er over in het dorp
vooral over zijn figuur
de meesten vonden hem zielig
anderen zegden, weghalen die kromme
tenslotte haalden ze de parkwachters
die zouden het wel oplossen
die konden daarmee omgaan
de oude gedrongen wilg, werd omgehakt
ela
Nayeli: | Donderdag, mei 25, 2017 19:52 |
ik sluit me aan bij wervelende regenboog |
|
wervelende regenboog: | Woensdag, mei 24, 2017 18:21 |
jammer dat die karakteristieke oude bomen worden gekapt terwijl ze misschien nog jaren meekunnen | |
claire vanfleteren: | Woensdag, mei 24, 2017 16:28 |
Het moet allemaal mooi zijn, het moet in het plaatje kloppen en dat is niet fair, niet tegenover die boom in het gedicht, maar ook tegen de gehandicapte mensen, die worden ook in hokjes geduwd! | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 24, 2017 11:46 |
joh | |
Dasje (lucky): | Woensdag, mei 24, 2017 09:18 |
Ai...was ook een levend wezen... Heeft schaduw gegeven, liefdes en gebroken harten meegemaakt... Waarom? Mooi geschreven! Vriendelijke groetjes, Dasje :o] |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 24 mei 2017 | ||
Thema's: |