Ode aan de liefde
Blaas het kaarsje uit
ze vervliegt
hare zwoele klank
ze had je lief
het was de liefde wie haar riep
Vaar met mij uit
naar de sloten
waar velen boten
besloten
de liefde zit als gegoten
Verf mij
neem me in je handen
leid me naar je weg
waar de liefde hare
eieren heeft gelegt
Streel nu heel zacht
geef me je hart
en het vuur
en jouwe vonken
zodat de liefde gaat lonken
ze vervliegt
hare zwoele klank
ze had je lief
het was de liefde wie haar riep
Vaar met mij uit
naar de sloten
waar velen boten
besloten
de liefde zit als gegoten
Verf mij
neem me in je handen
leid me naar je weg
waar de liefde hare
eieren heeft gelegt
Streel nu heel zacht
geef me je hart
en het vuur
en jouwe vonken
zodat de liefde gaat lonken
Reacties op dit gedicht
| charly: | Dinsdag, mei 28, 2002 11:15 |
| zo moesten er meer zijn, mooie, |
|
| waterval: | Dinsdag, mei 28, 2002 02:38 |
| een mooie ode.... | |
| MayadeBij: | Dinsdag, mei 28, 2002 01:32 |
| Die laatste zin mooi in het geel, eitje verven, hazepad, kipje van het kuiken? Ik zeg ook maar wat.. Het Gouden Ei? Columbus? Donsveertjes? Phew, ik duik ook mijn donsje in! | |
| Thecool: | Dinsdag, mei 28, 2002 01:31 |
| tok |
|
| The Wizard Of Lightning: | Dinsdag, mei 28, 2002 01:27 |
| wow.. | |
| Judith de Laat: | Dinsdag, mei 28, 2002 01:20 |
| wauw... | |
Over dit gedicht
| Auteur: dappere dodo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||