stellig
stellig
stellig ontken ik
je liefde
de gedachte
ontkenning
vluchten
je aanwezigheid
is nu te veel
maar elke vezel in mij
schreeuwt van verlangen
te groot, teveel
voor mijn eigen identiteit
pas bij permissie
sta ik mij dit toe
© Magda Haan
stellig ontken ik
je liefde
de gedachte
ontkenning
vluchten
je aanwezigheid
is nu te veel
maar elke vezel in mij
schreeuwt van verlangen
te groot, teveel
voor mijn eigen identiteit
pas bij permissie
sta ik mij dit toe
© Magda Haan
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Donderdag, mei 25, 2017 17:53 |
| Je hebt zeker die persoon lief, maar misschien ergens bindingsangst, laat het niet te ver komen! | |
| Avr: | Donderdag, mei 25, 2017 15:48 |
| Wacht niet te lang. Het leven is al zo kort! Dat was het eerste waaraan ik moest denken bij dit zeer mooie, gevoelvolle schrijven! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Donderdag, mei 25, 2017 10:06 |
| angst en verlangen strijden om voorrang sterkte Magda wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: magda54 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||