The naked truth ?
Ooit verwachtte mijn vriend Jan
mij in een hotelzaal aan de kust
als tekenleraar had hij daar immers
tien naaktmodellen aangesteld die
zijn leerlingen zouden schetsen.
Toen ik daar arriveerde zag ik
meteen een mooie blondine die
poseerde zonder haar rolstoel.
Ik begon met haar te kletsen maar het
werd al snel een grote knoeiboel toen
ik over love at first sight wou zwetsen.
Want de naakte waarheid is: ik ben
geen Adonis maar kan wel mijn gevoel
voor haar in liefdespoezie omzetten !
Zonder dat ik haar door merg
en been zal kunnen kwetsen !
Zal ik alvast koffie zetten ?
Reacties op dit gedicht
| Avr: | Vrijdag, mei 26, 2017 09:28 |
| Ook liefdespoëzie heeft zijn aantrekkingskracht! En een mooie buitenkant is meegenomen. Maar uiteindelijk is het toch de binnenkant die telt! Heel mooi en leuk schrijven, Claudelaire! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||