Doe maar
O jij mijn beste vriend,
Ik laat je nooit meer los,
Neem mijn ode aan jou...
Vervolg je weg en let maar niet teveel op mij,
Ik volg je wel.
O mijn lief..
Ik hou zoveel van jou,
En jij, jij houd net zoveel van mij,
Laten we hand in hand gaan
Tot de dood ons scheidt
Ik wil naast je in slaap vallen
Op onze aller oudste dag, tot in lengte van dagen.. En als wij allebei oud zijn...gesloopt door de tijd maar zo dankbaar voor elkaar,
Maar eerst mijn lief,
Fluister woordjes in mijn oor,
Laten we kussen, kus me.
Ik zoen je en we tongen.. ja tongen.
Jij schenkt mij glazen rode wijn..
Met je vingers veeg je de restjes lipstick..
Die aan de rand van mijn glas is blijven plakken..
Verrukkelijk hoe je naar mij kunt kijken.
Stilzwijgend en zo luid.
We zijn op dit ogenblik door rode wijn door en door beschonken...
Luider en luider tot wij beiden gierent op de grond liggen..En ik mijn lief, ik kan niet wachten tot je mij bemind. Tot jij je hand laat rusten daar, ja daar waar mijn buik van spanning zo op en neer beweegd. Tot het stil ligt, omdat jou hand mijn satijnen slipje vind...
Ik adem nu steeds sneller en sneller,
Ga door, ik ben zo vereerd.
Jou eerste en mijn eerste keer..
Zo klunzig, zo fijn.
Hoe jij jouw fluitje erin wurmt.
Toe maar, doe maar..
Tot je jou hoogte punt geniet
Waar we uitgeteld, voor de zoveelste keer
Gesloopt door de tijd en zo dankbaar voor elkaar in slaap vallen.
Ik laat je nooit meer los,
Neem mijn ode aan jou...
Vervolg je weg en let maar niet teveel op mij,
Ik volg je wel.
O mijn lief..
Ik hou zoveel van jou,
En jij, jij houd net zoveel van mij,
Laten we hand in hand gaan
Tot de dood ons scheidt
Ik wil naast je in slaap vallen
Op onze aller oudste dag, tot in lengte van dagen.. En als wij allebei oud zijn...gesloopt door de tijd maar zo dankbaar voor elkaar,
Maar eerst mijn lief,
Fluister woordjes in mijn oor,
Laten we kussen, kus me.
Ik zoen je en we tongen.. ja tongen.
Jij schenkt mij glazen rode wijn..
Met je vingers veeg je de restjes lipstick..
Die aan de rand van mijn glas is blijven plakken..
Verrukkelijk hoe je naar mij kunt kijken.
Stilzwijgend en zo luid.
We zijn op dit ogenblik door rode wijn door en door beschonken...
Luider en luider tot wij beiden gierent op de grond liggen..En ik mijn lief, ik kan niet wachten tot je mij bemind. Tot jij je hand laat rusten daar, ja daar waar mijn buik van spanning zo op en neer beweegd. Tot het stil ligt, omdat jou hand mijn satijnen slipje vind...
Ik adem nu steeds sneller en sneller,
Ga door, ik ben zo vereerd.
Jou eerste en mijn eerste keer..
Zo klunzig, zo fijn.
Hoe jij jouw fluitje erin wurmt.
Toe maar, doe maar..
Tot je jou hoogte punt geniet
Waar we uitgeteld, voor de zoveelste keer
Gesloopt door de tijd en zo dankbaar voor elkaar in slaap vallen.
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Vrijdag, mei 26, 2017 22:26 |
| Wat die rode wijn toch allemaal te weeg brengt...;) Mooi geschreven, gts Clarice | |
| claire vanfleteren: | Vrijdag, mei 26, 2017 18:07 |
| Ja, wat moet ik daarop zeggen, ik zou daar niet durven over schrijven, maar ik ben jou niet, dus ik rode oortjes! | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, mei 26, 2017 15:18 |
| heerlijk | |
| EXPLICIT: | Vrijdag, mei 26, 2017 15:16 |
| Fluitje wurmen... ;-) | |
| Dewiop19: | Vrijdag, mei 26, 2017 11:14 |
| Op een gekke manier is het best wel romantisch en lief. Mooie manier van omschrijven/vertellen. |
|
| Avr: | Vrijdag, mei 26, 2017 10:16 |
| Het begint zo lieflijk, onschuldig, maar opeens weet je de spanning goed op te bouwen! Een hot liefdesschrijven! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: saskia_deen |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||