Noblesse oblige
Als ik denk aan m'n vader
die zo heeft geleden in
donkere oorden waar
het licht zich nauwelijks
liet zien en als ik denk hoe
ik voor hem heb gebeden
dat is niet te verwoorden
zelfs niet in 'n gedicht van
een regel of zeventien.
Toch is het goedgekomen
met hem als we op zijn
leven terugzien want al
zijn zonnige dromen zijn
uitgekomen, even nadien.
En ik kan zelfs een roman
over hem schrijven want...
leefde hij niet voor tien?
die zo heeft geleden in
donkere oorden waar
het licht zich nauwelijks
liet zien en als ik denk hoe
ik voor hem heb gebeden
dat is niet te verwoorden
zelfs niet in 'n gedicht van
een regel of zeventien.
Toch is het goedgekomen
met hem als we op zijn
leven terugzien want al
zijn zonnige dromen zijn
uitgekomen, even nadien.
En ik kan zelfs een roman
over hem schrijven want...
leefde hij niet voor tien?
Reacties op dit gedicht
| claire vanfleteren: | Zondag, mei 28, 2017 17:01 |
| Ik heb ook zo'n bewondering voor mijn vader, maar ik voel nog steeds de hartenpijn, al is hij in een ander oord al bijna 20 jaar, is het nog als de dag van vandaag, mooi geschreven, ik voel mee! | |
| Anneke Bakker: | Zondag, mei 28, 2017 15:33 |
| Schrijf die roman dan Claudelaire, draag het op aan je vader waar je zo'n bewondering voor hebt. Mooi gedicht en goed verwoordt. Zonnige groeten Anneke |
|
| Avr: | Zondag, mei 28, 2017 14:58 |
| Een troostrijke gedachte, in een mooi, ontroerend schrijven! mvg Avr | |
| wervelende regenboog: | Zondag, mei 28, 2017 14:03 |
| zeker bewonderenswaardig graag gelezen |
|
| teun hoek: | Zondag, mei 28, 2017 13:45 |
| dan meer over verhalen . th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Claudelaire | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||