Nog steeds gedreven
nog steeds gedreven
ik heb ze gezien
de vingertjes geheven
het eerste lichte beven
bolle wat kalende
koppies met ogen
nog steeds gedreven
snorren en baarden
compenseren verlies
van de ooit wilde haren
op het randje van
betweterij verkondigen
zij nog normen en waarden
ervaren door vele jaren
veranderingen volgend
blijven zij trouw aan hun bron
de zon en het licht
van de schepping in het
cyclisch bestaan van komen en gaan
wil melker
29/05/2017
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Maandag, mei 29, 2017 23:40 |
| We kunnen nog veel van hen leren! Een mooie beschrijving, Wil! Gts, Clarice | |
| Pascal Janssen: | Maandag, mei 29, 2017 22:56 |
| De kracht die ze soms uitstralen is zeker geen schim uit het verleden. Mooi weer Wil. Greetzzz Pasje |
|
| EXPLICIT: | Maandag, mei 29, 2017 20:03 |
| Waar zouden we toch zonder ze zijn... | |
| claire vanfleteren: | Maandag, mei 29, 2017 11:17 |
| De ouderen onder ons, daar heb ik een eindeloos respect voor, want zij weten meer dan wij, wij zullen het weten als wij hun ouderdom hebben ingehaald, maar we moeten dat nog kunnen! | |
| wervelende regenboog: | Maandag, mei 29, 2017 09:32 |
| ze hebben blijkbaar een groot uithoudingsvermogen en sterke wilskracht... fijne dag Wil wr |
|
| Anneke Bakker: | Maandag, mei 29, 2017 07:19 |
| Met gedrevenheid in het leven staan van komen tot gaan, mooi poëtisch onder woorden gebracht. Fijne dag gewenst Wil. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||