onweer
de regen valt, de wereld wordt plots kleiner
zo nu en dan licht reeds de hemel op
weldra verduistert snel de avond
hoor ik rondom mij enkel nog gedonder
ik kijk naar 't zwiepen van de bomen
het buiten lijkt mij droevig aan te zien
haar tranen ranselen tegen ruiten
als is 't de dag van 't laatste oordeel
wil ik de angst voor nu toch buitensluiten
niets is meer onder en niets boven
en 'k doe de laatste deur snel toe
sunset 30-05-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, juni 01, 2017 22:41 |
EXPLICIET, claire vanfleteren, Aquarel, Dank jullie wel voor het lezen en het reageren en geniet van een vredige donderdagavond. Vanaf 9 hoog is onweer prachtig om te zien. Lieve genegen groet, |
|
| Aquarel: | Woensdag, mei 31, 2017 08:06 |
| Mooi geschreven, Sunset. Ik vind onweer mooi en beangstigend tegelijk. Liefs, Aquarel |
|
| claire vanfleteren: | Dinsdag, mei 30, 2017 10:11 |
| Mooi maar je mag gerust zijn dat zijn warmte onweersbuien! Zo zorgt dat ook een beetje voor afkoeling! |
|
| EXPLICIT: | Dinsdag, mei 30, 2017 09:09 |
| Mooi geschreven. Ik vind onweer geweldig... | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||