Eenzaamheid
Eenzaamheid kan voornaam
op zichzelf staan. Het kan als
een roeping een deel zijn van
het dagelijks bestaan.
Het niet tussen de massa jezelf
behoeven te verliezen in een
angst daarin ongelukkig te zijn.
Maar alleen voor de eenzaamheid
te kiezen. Die het zelfbeeld
vormt van een extern groot naar
een innerlijk klein.
Een eenzaamheid die niet alleen
aan jezelf doet denken als een monnik
die staart naar de ego van een eeuwig tal.
Maar die even zijn passen wenst te tellen
over de waarde van het leven in één geval.
op zichzelf staan. Het kan als
een roeping een deel zijn van
het dagelijks bestaan.
Het niet tussen de massa jezelf
behoeven te verliezen in een
angst daarin ongelukkig te zijn.
Maar alleen voor de eenzaamheid
te kiezen. Die het zelfbeeld
vormt van een extern groot naar
een innerlijk klein.
Een eenzaamheid die niet alleen
aan jezelf doet denken als een monnik
die staart naar de ego van een eeuwig tal.
Maar die even zijn passen wenst te tellen
over de waarde van het leven in één geval.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Woensdag, mei 31, 2017 09:44 |
| Op jezelf zijn, kan een hele goede keuze zijn, en op die manier kan ik jouw gedicht begrijpen, maar wanneer ik me eenzaam voel, kom ik niet tot bezinning. Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Willem B. Tijssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||