Natuurlijke stilte
natuurlijke stilte
grint knarste
sprak luid zijn
onvermogen uit mij
ongestoord te laten gaan
ook wind
deelde dit decor
waaide strak tegen
op het zelf bemeten pad
jij zat op een bankje
vlak bij het water
te midden van druk
snaterende eenden
die natuurlijke stilte
wel een heel eigen
invulling verleenden
met hun hongerig gekwek
toen ook de boom
zich plots voluit
ontlaadde van in de nacht
gespaarde druppels
viel eindelijk het doek
van dit door mij
geënsceneerde rendez-vous
ik heb haar nooit ontmoet
wil melker
31/05/2017
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juni 02, 2017 22:34 |
| Heel mooi Wil, de sfeer die je schetst in de woorden, de beelden. Met een ijzersterke slotzin. Prachtig. Ik wens je een mooi weekend. Liefs | |
| EXPLICIT: | Vrijdag, juni 02, 2017 16:45 |
| En toch zie ik het je schilderen... | |
| teun hoek: | Woensdag, mei 31, 2017 19:45 |
| en dat door een paar druppeltjes h gr th | |
| claire vanfleteren: | Woensdag, mei 31, 2017 15:58 |
| Mooi geschreven Wil, onder een boom kan veel gebeuren, bijna altijd zien wij het mooie, maar het kan wel eens tegenvallen ook, hoewel dat nog geen catastrofe is! | |
| Daatje Minnema : | Woensdag, mei 31, 2017 15:42 |
| Whow prachtig ! Ging op in je verhaal..mooi | |
| EXPLICIT: | Woensdag, mei 31, 2017 13:02 |
| Zacht zal ze altijd omhelzen | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 31, 2017 09:11 |
| Natuurlijke stilte aan het water met eendengesnater zonder verdere ontmoeting of grintgeknars lijkt me heerlijk daar te vertoeven als een stukje geluk. Zonnige groet en mooie dag Wil. Anneke |
|
| ela: | Woensdag, mei 31, 2017 08:32 |
| Het water met de eendjes, een beeld dat niet uit onze ogen is te branden. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||