Dag
Ik leefde wel maar niet toen ik je nog niet kende
En nu ik weet wat leven is weet ik dat dit geen leven is
Nu ik je niet meer ken
Ik zal niet meer denken aan je traag stromend haar
Ik zal niet meer denken aan je hand in de mijne
Nog aan je kussen, nog aan je stem
Ik zal gewoonweg niet meer denken
Aan jou
Als daarvoor laat ik het leven mij leven als daarvoor
En die echte versie
Waarin de zon blijft schijnen
Zelfs als het erg donker is
Komt misschien weer eens voorbij
Op zomaar een dag
Zoals toen ik je zag
Dag
En nu ik weet wat leven is weet ik dat dit geen leven is
Nu ik je niet meer ken
Ik zal niet meer denken aan je traag stromend haar
Ik zal niet meer denken aan je hand in de mijne
Nog aan je kussen, nog aan je stem
Ik zal gewoonweg niet meer denken
Aan jou
Als daarvoor laat ik het leven mij leven als daarvoor
En die echte versie
Waarin de zon blijft schijnen
Zelfs als het erg donker is
Komt misschien weer eens voorbij
Op zomaar een dag
Zoals toen ik je zag
Dag
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, juni 02, 2017 22:31 |
| Heel heel mooi. Ik heb dit gedicht gelezen en herlezen. Het raakt me. Sterk geschreven. Liefs | |
| Anneke Bakker: | Woensdag, mei 31, 2017 19:47 |
| Het gemis van liefde, door welke oorzaak dan ook is moeilijk te verteren Peter. Toch wens ik jou veel liefde en geluk en nu een mooie avond. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 31, 2017 19:37 |
| tjonge sterkte hoor | |
| teun hoek: | Woensdag, mei 31, 2017 19:36 |
| moeilijk zonder die liefde ? sterkte. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pbouwknegt | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2017 | ||
| Thema's: | ||