Er vroeg mij juist iemand in de supermarkt of ik een gedicht kon schrijven voor een communicant die graag voetbalt. Ik heb het een beetje lachwekkend weer gegeven!
Voetbal
Speler en coach
die langs elkaars broekspijpen
omhoog kruipen,
je ziet het nergens meer.
De vreugde na een doelpunt is
doorgaans al even zakelijk
als het voetbal zelf.
Een enkeling is nog even buiten zinnen,
maar meestal is dat bestudeerd.
Er zijn er nog weleens
die zichzelf bestormen
en ineens staat hij dan de dakgoot
van de dug-out te zoenen.
Of een schele steward met overgewicht.
Hij rent ook altijd naar mens of staketsel toe
alsof hij een bosbrand aan de broek heeft.
Claire Vanfleteren ©