blokje om
een ommetje maken we niet
meer, we droomden planmatig
in termen van rollen, empowerment,
strategie en kregen gerichte feedback
we trotseerden, vereerden
en walgden
we gingen ons vlees braden
zodra de zon weer even scheen
we vlochten het landschap
in knopen, hoeken en lijnen
we duwden een schaftkeet
in het afwateringskanaal
toen kon dat nog, we zagen geen
ochtend in de nevel van de nacht
we hielden niet van monoliete meningen
maar waren zoekende
we voerden vissen in de vijver
van het stadspark, bleven zelf op het droge
we verdwaalden en vonden onze
schaduw niet meer terug
meer, we droomden planmatig
in termen van rollen, empowerment,
strategie en kregen gerichte feedback
we trotseerden, vereerden
en walgden
we gingen ons vlees braden
zodra de zon weer even scheen
we vlochten het landschap
in knopen, hoeken en lijnen
we duwden een schaftkeet
in het afwateringskanaal
toen kon dat nog, we zagen geen
ochtend in de nevel van de nacht
we hielden niet van monoliete meningen
maar waren zoekende
we voerden vissen in de vijver
van het stadspark, bleven zelf op het droge
we verdwaalden en vonden onze
schaduw niet meer terug
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Zondag, juni 04, 2017 17:47 |
| genoten van je schrijven | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juni 04, 2017 15:59 |
| Mooie herinneringen om te koesteren Iniduo. Ik wens je een zonnige middag met warme groet. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, juni 04, 2017 14:08 |
| en langzamerhand ontstond inzicht. h gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||