Nacht
Nacht
Waar is de schoonheid
Als de nacht is gevallen
Verdwenen in de schaduw
Van de verlichte maan
Bloemen sluiten zich
Kleuren worden zwart
Dunne stengels onzichtbaar
Grassen drinken zich vol
De rust keert even weer
Heel even, dan is er gedonder
vrachtwagens hebben gewacht
gebrom verstoort de rust
onder een lantaarn is er kleur
de kleur van jou blinkende ogen
teint van je lieve gelaat
en ik lach de schoonheid terug
ela
Reacties op dit gedicht
| joepondro: | Dinsdag, juni 06, 2017 23:23 |
| mooi gedicht en fraaie laatste strofe. | |
| Nayeli: | Dinsdag, juni 06, 2017 17:23 |
| mooi | |
| claire vanfleteren: | Dinsdag, juni 06, 2017 17:02 |
| Mooi en intens geschreven Ela! | |
| Jadzia: | Dinsdag, juni 06, 2017 16:01 |
| Mooi. |
|
| teun hoek: | Dinsdag, juni 06, 2017 15:20 |
| mooi. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ela |  
|
|
| Gecontroleerd door: ela | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||