Rome (2)
in het park busselen bloemen
storten zich van alle dakranden
mij lijkt het dat niets werkelijk is
teenagers dompelen zich onder
in alle wonderen gekocht als wijsheid
schreeuwend en wijzend
naar het mooie vanuit eeuwen
razende auto’s waartussen scooters slingeren
werpen nieuwigheden over de pleinen
en overal zittende, spelende kinderen
ik loop verder naar het volgende
alles wordt groot en krimpt weer
alsof ik een kans krijg terug te vallen
op Romulus en Remus en hun wolvin
nog blijven stenen waar je ook kijkt
eerst wit dan blauw dan grijs dan groen
en overal voel je het sacrale
over het plein loopt een heilige
alles is fluïde zegt hij, één hete brei
en wij laten het gebeuren
sunset 06-06-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, juni 07, 2017 12:07 |
Nayeli, Dank je wel voor het lezen en reageren. Het eerste deel staat op mijn eigen website *glimlacht*. Nog een heel fijne verderzetting van deze woensdagnamiddag en genegen vriendschappelijke groet, |
|
| Nayeli: | Dinsdag, juni 06, 2017 19:49 |
| wat mooi - ik waan me ginder | |
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||