praten, de mond
beweegt tot misselijkheid
de hoofdpijn stalkt
nimmer stopt het proces
in de gedrochten van wazigheid
de woorden zijn gevoelens
het braken -bijna-
zwerver van tomeloos spoor
gevallen in het stille verlossen
vervloekt laat pijn zich lijdend leiden
onbarmhartig fijn
tot ook deze strijd gestreden
het pad, weer rechtgestaan, gegaan-