niet zonder doel
zorgeloos struin ik in mijn herfst
room en koffie zorgvuldig gescheiden
vertroebelen soms schuifwijzers vensters
toch breekt een glimlach door; jij draagt
jouw borsten
puur natuur en spreekt heel open
over ongeremde liefde, houdt weersberichten
nauwlettend in het oog en ik bestel ons
oesters en champagne
ik houd de tijd niet in de gaten, leg ons in d’’ avond
en ontkleed ons langzaam tergend traag
niet zonder doel verpoos ik bij de zachte rondingen
van jouw warm lijf
en stop uiteindelijk bij je dijen,
jouw schoot vol met erotische geheimen
waarin ik uren dwalen kan
pijnen voor een wijl verdwijnen
sunset 08-06-2017
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, juni 09, 2017 07:22 |
Clarice, Kan en wil ik volmondig beamen *glimlacht*. Dank je voor je lezen en reageren en geniet van een vredige vrij-dag. Vriendschappelijke genegen groet, |
|
| Clarice: | Donderdag, juni 08, 2017 21:42 |
| Klinkt heerlijk, verdwalen kan toch leuk zijn als je in goede handen bent ;) Gts, Clarice | |
| sunset: | Donderdag, juni 08, 2017 21:26 |
| EXPLICIT, Dank je voor je lezen en reageren en nog een heel liefdevolle donderdagavond. Genegen vriendschapgroet, |
|
| EXPLICIT: | Donderdag, juni 08, 2017 20:45 |
| En wat voor een doel, mooi... | |
