In Alice Wonderland
Mijn ziel heeft in het heelal vertoefd
heeft zich ver weg overal laten gaan
Mijn blonde lief met barnsteen ogen ontmoet
haar kussen smaakten als toen zoet en goed
Zij pakt mij aan mijn stijfheid beet
totdat wij voor een spiegel staan
De zon speelt op jouw ros-bruine kleed
maar het glas breekt en ik moet gaan
heeft zich ver weg overal laten gaan
Mijn blonde lief met barnsteen ogen ontmoet
haar kussen smaakten als toen zoet en goed
Zij pakt mij aan mijn stijfheid beet
totdat wij voor een spiegel staan
De zon speelt op jouw ros-bruine kleed
maar het glas breekt en ik moet gaan
Reacties op dit gedicht
| Clarice: | Woensdag, juni 14, 2017 22:06 |
| Haha Claire, ze zijn soms zo doorzichtig ;) er staat dromen bij Mooi geschreven, Stanislaus! Gts, Clarice |
|
| EXPLICIT: | Woensdag, juni 14, 2017 21:50 |
| Sterk geschreven | |
| Nayeli: | Woensdag, juni 14, 2017 17:14 |
| gaan...naar een lieflijk oord allicht graag gelezen |
|
| claire vanfleteren: | Woensdag, juni 14, 2017 13:42 |
| ja,ja moet ik dat geloven dat jij gaat, ik denk het niet! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||