Sinaasappels die men ooit
apart moest persen.
Sinaasappels als een ooit
verboden politieke vrucht.
Elke sinaasappelboom draagt
dezelfde vruchten met die
verleidelijke oranje schil
om een bloed doortrokken kern
die weldra onder de pressie
van de perser zucht.
Aan elke boom herkent men zijn
vruchten. Die zuchten onder de
verschillen die er onderling
kunnen zijn. Zo kan het komen
dat onder mooie strak blauwe
luchten uiterlijke verschillen
de perser doet persen met een
onderscheidende pijn.
Zo zijn er sinaasappels die men
lieflijk zal persen met zachte
handen, omdat zij om hun verfijning
worden vergaard. Doch er zijn er
die men zal blijven verachten.
Die men hardhandig tot de laatste
druppel uit zal persen.
Want zij zijn de sop in de kool
van de consument niet meer waard.