Zilt
Licht schetst vurig kristal
in tonen van trilling
oogverblindend zicht
uit diepte grijs golven
klinkt echo, niets verhult
weidse heimwee stem, en
korrels zand bedolven
huid met klank van brem
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, juni 17, 2017 12:51 |
| plaats waar alles samen komt, daar mogen zij komen, gestalten die je pasten, bij elkaar te gast. hans |
|
| september: | Zaterdag, juni 17, 2017 11:42 |
| Dank jullie wel voor de fijne en mooie reacties Liefs |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, juni 16, 2017 19:03 |
| Je schetst hier weer een bijzonder mooie interpretatie van de natuur in al haar facetten, m'n gevoelssnaren trillen door mijn huid, zo mooi! Fijne avond September met liefs. Anneke |
|
| EXPLICIT: | Vrijdag, juni 16, 2017 13:30 |
| Mooi bijna licht geschreven maar daaronder voelt het intens zwaar, niet te beschrijven... liefs | |
| teun hoek: | Donderdag, juni 15, 2017 21:53 |
| mooi. th | |
| Stroejaro: | Donderdag, juni 15, 2017 21:50 |
| Heel mooi. | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 15 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||