Onze mooie maatschappij.
Onze mooie maatschappij.
Met de dag voel ik mijzelf wegglijden,
De dag erna voel ik mijzelf niet meer.
En de dag hierna voel ik mijzelf alles mijden,
Maar met de dag doet alles mij meer zeer.
Ik moet honger lijden,
Ik moet de eenzaamheid en pijn maar verdragen.
Ik moet schreeuwen om hulp maar eerst wegkwijnen,
Ik moet schreeuwen tot ze mij wat gaan vragen.
In de wereld van vandaag,
Moet ik rondkomen van €20 in de week.
Werken, oja, juist heel graag!
Maar mijn hoofd en gevoel laat mij vaak in de steek.
Ik heb stempels waar ik het maar mee moet doen,
Zou jij mij aannemen? Als ik mijn hele rijtje opnoem?
Ik wil ook een plaatsje in de wereld,
Een plaatsje in de maatschappij.
Meedoen in plaats van zitten,
Leven zij aan zij.
Met de dag voel ik mijzelf wegglijden,
De dag erna voel ik mijzelf niet meer.
En de dag hierna voel ik mijzelf alles mijden,
Maar met de dag doet alles mij meer zeer.
Ik moet honger lijden,
Ik moet de eenzaamheid en pijn maar verdragen.
Ik moet schreeuwen om hulp maar eerst wegkwijnen,
Ik moet schreeuwen tot ze mij wat gaan vragen.
In de wereld van vandaag,
Moet ik rondkomen van €20 in de week.
Werken, oja, juist heel graag!
Maar mijn hoofd en gevoel laat mij vaak in de steek.
Ik heb stempels waar ik het maar mee moet doen,
Zou jij mij aannemen? Als ik mijn hele rijtje opnoem?
Ik wil ook een plaatsje in de wereld,
Een plaatsje in de maatschappij.
Meedoen in plaats van zitten,
Leven zij aan zij.
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Zondag, juni 18, 2017 14:49 |
| triest dat dit nog kan in de 21ste eeuw, het is helaas de rauwe werkelijkheid - sterkte en veel moed | |
| Aquarel: | Zondag, juni 18, 2017 09:31 |
| Dat is bar weinig om van te leven. Ooit moest ik vanuit jaren WAO weer solliciteren. Ik was gedeeltelijk goedgekeurd. Terwijl ook mijn gezondheid het zo af laat weten. Ik probeerde het bij een schoonmaakbedrijf, en zei dat ik ondanks mijn ziekte de meest enthousiaste, gemotiveerde werkneemster zou zijn. Dat hielp en ik ben aangenomen toen. Ik bracht mijn ziektes pas ter sprake wanneer ik eenmaal goed in gesprek was. Inmiddels zit ik weer volledig in de WAO, omdat ik het werken (ook gedeeltelijk) niet aan kan. Veel sterkte, liefs, Aquarel |
|
| Avr: | Zondag, juni 18, 2017 07:45 |
| Een droef mooi schrijven! Het draait helaas in deze wereld teveel om presteren, geld, macht! Terwijl gezondheid, je goed in je vel voelen, toch het belangrijkste is. Soms kan men het laatst genoemde vinden in een hobby, vrijwilligerswerk, om zo uit een isolement te raken. Mij heeft het in ieder geval geholpen! Sterkte, Eleazara! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Eleazara | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||