toen ging ik zitten wiegen
op de tedere balans van licht
gekleurd de wit-grijze onduidelijkheid
melodramatisch op mijn smaakpapillen
de erotiek van leven
zonder dat ik heb gedroomd
de avondlijke sfeer vult mijn denken
slaperig in de voorbij nacht
waar het uitgaansleven zich voltrok
de kwetsbaarheid van tijd wemelt
mijn lach, het fluisteren van geluid
de eerste druppels duister vallen
het contrast van de dag tegemoet
de nacht lonkt mijn woordenvloed-
©20170507