Een bekend pad
Ik vraag me af
zal het bij jou
zo anders gaan
als bij mij
dat je los komt
van alle dingen
die je deed of
niet hebt gedaan
nu komt er bij mij
ruimte vrij om
geluk te hergeven
ik voel en ik zie
dat de nevel van vragen
het gevoel dat ik faalde
optrekt
in een tijdloos even
ben ik eindelijk los
voortaan loopt er
een bekend pad
met liefde bedekt
door dat ooit
dichtbegroeide
onbekende bos
waar ik zo vaak
verdwaalde
zal het bij jou
zo anders gaan
als bij mij
dat je los komt
van alle dingen
die je deed of
niet hebt gedaan
nu komt er bij mij
ruimte vrij om
geluk te hergeven
ik voel en ik zie
dat de nevel van vragen
het gevoel dat ik faalde
optrekt
in een tijdloos even
ben ik eindelijk los
voortaan loopt er
een bekend pad
met liefde bedekt
door dat ooit
dichtbegroeide
onbekende bos
waar ik zo vaak
verdwaalde
Reacties op dit gedicht
| verhavert: | Maandag, juni 19, 2017 13:57 |
| ik wens het je van harte toe Cor | |
| Aquarel: | Maandag, juni 19, 2017 11:48 |
| Ik vind het gedicht erg mooi, maar ik heb het idee dat ik het al eens eerder heb gelezen. Heb je het misschien al eens eerder geplaatst? Liefs, Aquarel |
|
| EXPLICIT: | Zondag, juni 18, 2017 21:55 |
| Mooi hoopvol Cor | |
| Hans Winter: | Zondag, juni 18, 2017 21:53 |
| leven in verlangen naar lieven loven hopen, ontvankelijk mag het ons maken, daar waar de geest ons te binnen gaat raken, dat plots toch van ergens ginder verder wenkend geschenk. herkenbaar, hans |
|
| Avr: | Zondag, juni 18, 2017 21:35 |
| Heel mooi, gevoelvol schrijven, dat leest als een rustgevende nieuwe ervaring van jouw kant! mvg Avr | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cor van Vliet | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||