doodlopende wegen blijven
onaangeroerd zonder ommekeer
het geheugenlandschap
vergeet een schip in de verte
zodat je soms een sterrenbeeld ziet
dat als vliegtuig ontvouwt,
als tegenlicht zonder zon,
ons plamuureiland misschien
en een schitterend gebrek
ter afsluiting
onderwijl vang ik bot;
dit bleek toch geen goed idee