Je ontstaat uit een eicel en een zaadcel.
Cupido schoot in de roos van ons hart.
Je groeit in de buik van je mama.
Daar ben je veilig.
Maar dan komt de dag dat je,
deze plek moet verlaten.
Je eerste kreet horen we nog steeds.
Want die zal ons hele leven nazinderen.
Omdat je toch ons geschenk blijft
van ons lange leven.
Je mama en papa leren je,
hoe je kan eten
en lopen zonder onze handen.
Ook praten met andere mensen,
is onze taak, die je leert.
Overkomelijk komt het moment
dat je groot genoeg bent
en op je eigen benen staat
en eigen kinderen krijgt.
We worden opa en oma,
kleinkinderen op de schoot
en weer een prachtig moment.
Eens komt het moment
dat de baas
het koordje doorknipt
van ons beiden.
Maar vrees niet,
we vragen hem
om eeuwig op
jou schouder te mogen zitten.