Grote hoge muur
Een grote hoge muur staat hier voor mij
Een grote hoge muur waarachter jij je verschuilt
Door een klein raam kan ik naar binnen kijken
Maar verder laat je mij niet toe
Een grote hoge muur om je heen
En ik wacht aan de andere kant
Ik wil je helpen, wil er voor ie zijn
Maar ik mag niet binnen
Door het kleine raam zie ik je verdriet
Je houd je groot
Want dat is wat mannen doen
Emoties houd je voor jezelf
Maar hoe kan ik blijven toekijken
Terwijl het verdriet je verder van mij vandaan duwt?
Je lacht naar mij maar je blik is leeg
Alles verscholen achter een grote hoge muur
Ik schop en sla maar de muur wijkt niet
Ik verwijt mijzelf dat ik het niet goed doe
Ik om arm je maar het laat je koud
Maar ook dat helpt niet
Wat moet ik doen om je te helpen
Hoe kan ik het goed doen als je niet communiceert
Je maakt mij onzeker
Het doet mij pijn je zo te zien
Ik hoop dat je naar buiten komt
Dat ik er voor ie mag zijn
Ik wacht op jou Aan de andere kan
van de grote hoge muur
Reacties op dit gedicht
| Jadzia: | Woensdag, juni 28, 2017 11:37 |
| Brr..hoe zwaar voor jou en hem.. leg het gedicht op zijn kussen ..wie weet leest hij het. Sterkte met een stevige knuffel. Jadzia. |
|
| wytske: | Woensdag, juni 28, 2017 10:24 |
| Intens pijnlijk te lezen, verder sluit ik mij aan bij de woorden van Avr | |
| Avr: | Woensdag, juni 28, 2017 10:18 |
| Pijnlijk, die onbereikbaarheid! Maar je laat hem zo te lezen duidelijk merken, dat je er voor hem bent. Meer kun je denk ik, behalve eventuele hulp inschakelen, niet doen! Wens je sterkte toe,wolfgirl! Droef mooi verwoord. mvg Avr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wolfgirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2017 | ||
| Thema's: | ||