het regent olijven
het regent olijven
tussen stukken
schroot en puin
stof van eeuwen
dwarrelt moedeloos
in de oude binnentuin
ooit waren
muren zomerwit
kleurden geuren siësta
in restanten
schrijnen zij
wat er van over is
er is geen mens
om de oogst te rapen
alleen wanhopig klagen
waar ooit stilte heerste
van de middagrust fluiten
bommen in hun laatste vlucht
wil melker
29/06/2017
EXPLICIT: | Donderdag, juni 29, 2017 22:22 |
Wil er bestaan veel mensen die geloven dat chocolademelk uit bruine koeien komt. Het blijkt uit een onbetrouwbaar onderzoek maar waar ik de uitkomst heilig van geloof... Mooi geschreven. |
|
september: | Donderdag, juni 29, 2017 18:32 |
Het beeld van het schone en oorspronkelijke..en dan het gruwelijke van vernietiging snijdt diep in dit rakende gedicht Wil. Waarom toch..neigt de mensheid naar al die destructie. Stil gelezen. Liefs | |
ela: | Donderdag, juni 29, 2017 09:39 |
De vergankelijkheid van het leven, aangetoond door de bommen, al het goede ,word zwart, alle kleur en leven uitgroeid. ela |
|
teun hoek: | Donderdag, juni 29, 2017 09:19 |
triest een onbegrijpelijk. lijkt nooit een eind aan te komen. h gr. th |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, juni 29, 2017 09:18 |
Diep triest wat daar gebeurt Wil, bommen en olijven en het puin bepalen het beeld van de oude binnentuin. Geen wonder dat het volk die hel ontvlucht. Rakend beeld schets je hier Wil. Ik wens jou een rustige dag. Anneke |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juni 29, 2017 05:03 |
ja triest goede morgen wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 29 juni 2017 | ||
Thema's: |